12 Aralık 2011

hamilelik güncesi

   

                   Bu resimde 4 aylık hamileyim ve evlilik yıldönümümüz Ağvadayız yüzüm, gözüm, buruncuğum daha şimdiden şişmiş..  eşimin evlilik yıldönümümüz için planladığı minik kaçamak beni çok mutlu etmişti , sadece 1 gün sürse de kaçamağımız bize 1 ay gibi gelmişti :)  Bu bir günün içine neler sığdırmadık ki ;


                                                          
                                                             Ayaklar ve Romantizim




                                                           Bebeğim deniz ve ben...
                                                                                                

                                                          
                                                             Rüzgar öyle güzeldi ki ..
              


                                                       soğuk kış günlerimin hayali olmuştur,
                                                              sımsıcak kumlara basmak...


                                                       
                                             minik civcivlerim ve ördekciklerimle, mısır tanecikleri sayesinde,
                                         derin bir dostluk kurduk :)
             


                                                               bir hatıra fotosu ...
                                          


                                               Avucumun içindeki sevginin ayakları sıcacıktı...
                                                          
                  Bir güne bunları sığdırdık .. evlilik yıldönümü ve hamişlik hatırası ...                                             

9 Temmuz 2011

10.12.2009 15:54 Hayatımıza hoş geldin miniğim :)




 
      10.12.2009 saat  24.00 sularında yatmaya hazırlanırken birden bir sancı beliriverdi,ardından heyecandan ritmi gitgide artan kalp atışlarım, ama bunların dışında içimde büyük bir huzur büyük bir rahatlık vardı, hani bazen olur ya insana, herşeyin güzel olacağından, o kadar eminsinizdir ki , bundan dolayı hiçbir kaydı duymazsınız, benimde bir yanım öyleydi işte .. yaptığım araştırmalarda bu konu hakkında oldukça bilgi toplamıştım sancı aşamalarını beni nelerin belkediğini az çok tahmin ediyordum ..
 
     Hiç vakit kaybetmeden hastaneyi aradım durumumu izah ettim bebek geliyor, doğumunuz başladı dediler, şu an bile çok heyecanlandım, o an aynı anda o kadar çok şey hissettim ki korku, heyecan, mutluluk, merak ,acı .. normal doğumun nasıl olacağıyla ilgili çok büyük bir belirsizlik..bebeğime kavuşacak olmanın mutluğu derken sancılarım sıklaşmaya başladı saatler, dakikalar geçmiyordu hastaneyi aradığımda nöbetci doktor buraya gelmenize gerek yok ,burda da aynı sancıyı çekiceksiniz ,evde yatın dinlenin sabah gelirsiniz demişti ama sabah nasıl olucak tı? olucakmıydı ? Annemlere haber vermelimiydim yoksa kimseyi telaşa düşürmesemiydim ... nasıl olsa hastaneye sabah gideceğimiz için kimseyi telaşlandırmak istemedim , sakin, sakin beklemeye çalıştım .. yattım ama uyuyamadım , uyuyup dinlenmem gerekiyordu ama nerdeee.. bu arada tam yattım bıraz uyuyum dedim sancılar sıklaşmaya başladı , daha da sıklaşmaya başladı , en son 3 dk da bir olunca hastaneye gidiceğimi biliyordum daha o aşamaya çok vardı fakat içimde ki o heyecanı bastıramıyordum .. derken uyudum mu uyumadım mı ,hiç bişey anlamadım sabah oldu ve sancılarım dayanılmaz bir hal almaya başladılar hemen annaneyi aradık ve annane yüzünde kocaman bir gülümsemeyle evimize geldi ve doğru hastaneye ...


    kocam çok heyecanlıydı, halbuki onunla bunun provasını yapmıştık , çok fazla panik yapmıycaktık heyecanlanmıycaktık bebeğimiz etkilenmesin ve benim de panik olmamam için.. oooo elimiz ayağımıza dolaştı resmen bir oraya , bir buraya ne yapacağımızı şaşırdık :))) 
            
   Derken doğum hanenin yolunu tuttuk saatler süren bekleyişin sonunda , mutlu sona ulaştık rabbim meleğimi kucağıma almamı nasip etti o muhteşem anı ömrüm boyunca unutamam , cennet kokusu hala burnumda meleğimin çok kısa tutabıldım o an temizlenmesi için hemşireler bakım odasına aldılar ..


    Benim bir oğlum olmuştu adı KAYRA DORUK annesinin bebeği ,minik kuzusu ... sonra hastanede ki odamıza gittik , biraz sonra bebeğimi getirdiler kucağıma verdiler ,inanması zor fakar hafifçe başını kaldırdı ve gözlerimin içine baktı o an unutulmaz bir an, hala gözümün önünde o hareketi..  inanamıyordum o kadar güzel o kadar masumdu ki koklamaya , öpmeye kıyamadım , benim canımm oğlumm hoşgeldin dünyama seni çok seviyorum :)

   Rabbime şükürler olsun yavrumu  bana nasip etti , hastanedeyken gözlerimi meleğime bakmaktan alamıyordum ,bebeğim için minik bir yatak hazırlamışlardı fakat ben benim yanımda yatmasını istedim koynumda uyudu bütün gece ilk  kez meme verdiğimde çok güzel emmişti fakat gece meme emmemeye başladı çok korktuk ne yapacağımızı şaşırdık annem doktora haber verdı doktor tarttı ve 200 gr zayıflamış olduğunu gördü , mama verelim dedi , fakat ben bunu kabul etmedim biliyordum bunun geçici olduğunu en doğru besinin anne sütü olduğunu .. minik  kuzuma anne sütü vermeyi, emzirmeyi çok istiyordum ..

   Şükürler olsun ki ertesi gün emmeye başladı, bende derin bir ohh..  çektim derken ertesi gün öğlen hastananeden çıktık ..
evimize geldik .. hep kucağımdaydı miniğim kimseye vermiyordum , beni öyle görenler almak ta istemiyorlardı zaten .. ilk 3 gün gözüme uyku girmedi ve sanki alıp kaçırıcaklarmış gibi kucağımdan hiç indirmedim, 3 gün koynumda uyudu, sırt üstü yatıyordum, bebeğim kalbimin üstünde öyle kalıyorduk ana, oğul..ondan sonra çevreden gelen baskılara dayanamayıp, oğluşu beşiğe yatırmaya karar verdim.. neymiş kucağa alışırmış, daha çok küçükmüş kucakta tutulursa büyümezmiş.. ama gerçekten de 3 günde kucağa alıştı yatağa koyunca ağlıyordu ,bende dayanamayıp alıyordum , her geçen gün daha çok alıştı  ve bir süre sonra oturduğum zaman da ağlamaya başladı kucağımda olucak ama ayakta :) oturuyordum ağlıyordu ayağa kalkıyordum susuyordu minik yavrumun istekleri başlamıştı .. kucağımda gezinerek uyuyorduk , ayakta sallamanın sağlık açısından pek bir sakıncalı olduğunu öğrendik .. yatakta da kendı kendıne uyumayı başaramayıp tam bir kucak sevdalısı olduğu için böyle uyumaya karar verdik ..

    Bebeğim mis kolulu meleğim sen benim bu dünyada ki tek vazgeçilmezimsin.. dünyaya gelişinle canıma can kattın canım oğlum, annen  kanının son damlasına kadar senin yanında , senin mutluluğun için yaşayacak bunu sakın unutma ! ...
     

     DOĞUMDAN SONRA İLK GÜNLERİMİZ...




Annesinin minik kuzusu , o minik parmaklarını ,buynunu , nanaklarını, tombik baldırlarını,mis kokulu gıdını, öpmeye koylamaya doyamıyorum, cennet kokulu meleğim ..


Melek yüzlüm ...


Sevgi yumağım..

Blogger tarafından desteklenmektedir.

yazdıklarım